บทที่ 57 ขอบคุณที่รักกัน

“อุ๊บ! แหว๊ะ!”

ร่างสูงรีบลุกขึ้นวิ่งไปอาเจียนที่ห้องน้ำแทบไม่ทัน หลายวันมาแล้วตั้งแต่เข้าพิธีวิวาห์กับเจ้าสาวแสนสวยของเขา แทบไม่มีเวลาที่จะได้เข้าหอกับเจ้าสาวแบบจริงๆเสียที เพราะติดอยู่กับได้อาการเหล่านี้ จะหมดแรง

“พี่ไนท์ค่ะ ไปหาหมอเถอะ มันเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วนะค่ะ น้องกลัว”เจ้าสาวหมาดๆเอ่ยขึ้น ...